ปรัชญามาธยมิกะตามแนวคิดของพระนาคารชุน (The Madhyamika Philosophy based on the Concept of Nagarjuna)

ปรัชญามาธยมิกะชี้ว่า “ความว่าง” (ศูนยตา) ไม่ได้แปลว่าไม่มีอะไรเลย แต่หมายถึงการที่ทุกสิ่ง **ว่างเปล่าจากแก่นแท้ที่ดำรงอยู่ได้ด้วยตัวเอง**

ไม่มีสิ่งใดในโลกเกิดขึ้นหรือคงอยู่ได้โดยลำพัง ทุกอย่างล้วนต้องพึ่งพาอาศัยปัจจัยอื่นประกอบกันขึ้นมา ซึ่งเป็นหลักการเดียวกับ “ปฏิจจสมุปบาท” หรือกฎแห่งการอาศัยกันและกันเกิดขึ้น