การพัฒนาวิถีชีวิตชุมชน : บูรณาการหลักพุทธธรรมใช้ในการขับเคลื่อนปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนชุมชนดงฟ้าห่วน จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องการพัฒนาวิถีชีวิตชุมชน: บูรณาการหลักพุทธธรรมใช้ในการขับเคลื่อนปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนชุมชนดงฟ้าห่วน จังหวัดอุบลราชธานี วัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อศึกษาลักษณะสภาพปัญหาของประชาชนชุมชนดงฟ้าห่วนโดยทั่วไป เพื่อศึกษาหลักพุทธธรรมที่นำไปใช้ในการขับเคลื่อนปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชนชุมชนดงฟ้าห่วน และวิเคราะห์เปรียบเทียบสภาพปัญหาของประชาชนและการนำหลักพุทธธรรมไปใช้ในการขับเคลื่อนปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชนในเขตพื้นที่ชุมชนดงฟ้าห่วน จังหวัดอุบลราชธานี จำแนกตามตัวแปรเพศ ได้แก่ เพศชาย และเพศหญิง จำนวน? 6,010 ??คน กลุ่มตัวอย่าง จำนวน? 362 คน ได้กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยการใช้วิธีสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น (Stratified random sampling)? เริ่มจากการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างจากตารางสำเร็จรูปของเกรจซี่ (Krejcie) และมอร์แกน (Morgan) จากนั้นนำไปเทียบสัดส่วนจากแต่ละกลุ่มตัวอย่างที่จำแนกตามตัวแปรที่ศึกษา หลังจากนั้นทำการแจกแบบสอบถามด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random) ตามจำนวนกลุ่มตัวอย่างแต่ละกลุ่ม แล้วเก็บรวบรวมข้อมูล กลุ่มตัวอย่างสำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพคือ การใช้ประชากรเป็นกลุ่มตัวอย่าง โดยประชากรได้มาโดยวิธีการเลือกแบบจงใจ (Purposive Sampling) จากผู้นำชุมชนในเขตชุมชนดงฟ้าห่วน จำนวน 19 คน

ผลการวิจัยพบว่า ลักษณะสภาพปัญหาทางเศรษฐกิจของประชาชนในเขตพื้นที่ประชาชนชุมชนดงฟ้าห่วนโดยทั่วไป พบว่า ส่วนใหญ่มีรายได้ไม่เพียงพอกับรายจ่าย บางส่วนมีหนี้สิน และค่าครองชีพสูง การนำหลักพุทธธรรมไปใช้ในการขับเคลื่อนปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง พบว่า ประชาชนนำไปใช้ในการดำเนินชีวิตอย่างพอประมาณ พออยู่ พอกิน อยู่ในระดับน้อย ประชาชนควรดำเนินชีวิตด้วยการพึงพาตนเอง ประชาชนเห็นด้วยการนำหลักภาวนา 4 คือ กายภาวนา ศีลภาวนา จิตภาวนา ปัญญาภาวนา ช่วยในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง? เมื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นระหว่างเพศชายและเพศหญิงพบว่า มีความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน ในเรื่องการปฏิบัติตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง? และการนำหลักพุทธธรรมไปปฏิบัติ อยู่ในระดับน้อยทุกด้าน