แนวคิดพุทธภาวะหลังปรินิพพาน: มุมมองของพุทธปรัชญาเถรวาท
คำสำคัญ:
แนวคิด, พุทธภาวะ, พุทธปรัชญาเถรวาทบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายแนวคิดพุทธภาวะหลังปรินิพพานมุมมองของพุทธปรัชญาเถรวาท ในประเด็นต่างๆ ซึ่งแนวคิดเดิมนั้นจะมีสภาวะเป็นอนัตตา เพราะอธิบายว่าพุทธภาวะหลังปรินิพพานเมื่อพระพุทธเจ้าทั้งหลายเสด็จดับขันธปรินิพพานด้วยอนุปาสิเสสนิพพานไปแล้วจะมีสภาพว่างเปล่าไม่มีสภาวะบัญญัติอันใดปรากฏเหลืออยู่ แต่บทความนี้ได้นำเสนอแนวการอธิบายแตกต่างไปจากเดิมมี 3 ประเด็น ได้แก่ พุทธภาวะในบริบทของตัวแทน ได้นำเอากรอบแนวคิดที่เกิดจากพุทธพจน์ในมหาปรินิพพานสูตรที่พระองค์ตรัสกับพระอานนท์ว่าให้ถือเอาธรรมวินัยเป็นตัวแทนพระองค์ในกาลที่พระองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานแล้ว และที่ตรัสกับพระวักกลิเถระให้ยึดถือธรรมเพราะการได้เห็นธรรมก็เท่ากับเห็นพระองค์, พุทธภาวะในบริบทของสัญลักษณ์แทน ใช้กรอบแนวคิดการสร้างพุทธปฏิมาหรือพระพุทธรูปที่เป็นสัญลักษณ์ที่สร้างขึ้นเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้าที่มีปรากฏโดยทั่วไป และพุทธภาวะอยู่ในบริบทของพุทธคุณ เป็นการระลึกถึงพระคุณของพระพุทธเจ้า แม้พระองค์จะเสด็จดับขันธปรินิพพานไปนานแล้วก็ยังคงเหลือพระคุณของพระองค์อยู่เป็นการยืนยันว่าพุทธภาวะหลังปรินิพพานนั้นไม่ได้อันตรธานหายไปไหนยังคงสถิตย์อยู่ในรูปแบบอื่นตามที่ได้ กล่าวมานั้น
References
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2553). พระไตรปิฎกภาษาไทยพร้อมอรรถกถาแปล. พิมพ์ครั้งที่ 4. นครปฐม: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระมหายุทธนา นรเชฏฺโฐ. (2553). สภาวะของพุทธเจ้าหลังการปรินิพพาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ ราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหา จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพิมลธรรม (ชอบ อนุจารีมหาเถระ). (2541). พระพุทธรูปปางต่างๆ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: กองทุนบุญนิธิหอไตร.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2548). พระพุทธศาสนาในอาเซีย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2556). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 24. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.
ศักดิ์ชัย สายสิงห์. (2550). สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เล่ม 29. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองการพิมพ์.
สุภัทรดิศ ดิศกุล. (2528). ศิลปะในพระเทศไทย. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: อมรินทร์การพิมพ์.
สุภัทรดิศ ดิศกุล. (2535). ศิลปะอินเดีย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สุภัทรดิศ ดิศกุล. (2547). พระพุทธรูปอินเดีย และความรู้ใหม่เกี่ยวกับโบราณคดีจีน. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.
สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ. (2545). ตำนานพระพุทธเจดีย์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บริษัทมติชน จำกัด.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส. (2505). พระปฐมสมโพธิกถา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.
หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์. (2531). พระพุทธรูปโบราณ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ยูไนเต็ดโปรดักชั่น.
Van Hien. (2003). The Seeker?s Glossary of Buddhism. 3rd ed. Taipei: The Corporate Body of the Buddha Educational Foundation.