THE RELATIONSHIP BETWEEN TRADITION, CULTURE AND THAI ARTS IN ACCORDANCE WITH BUDDHIST PRINCIPLES
Keywords:
Traditions, Culture, Thai ArtsAbstract
The purpose of this article are 1) to study Thai traditions 2) to study Thai culture 3) to study Thai arts 4) the concept of the relationship between tradition, culture and Thai arts in accordance with Buddhist principles. The study indicated that: 1) Thai Tradition, culture and arts can be considered as the foundation of life from birth to death those deeply linked to the principles of Buddhist. 2) The context of a society that has changed according to global trends in some traditional culture and arts but maintaining the identity of Thai society. 3) The relationship of tradition, culture, and arts, therefore, expresses the civilization of Thai society based on Buddhism.
References
กรมศิลปากร. (ม.ป.ป.). (2562). ?ฮีตสิบสอง" ประเพณี 12 เดือนอีสาน. เข้าถึงเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2562. เข้าถึงได้จาก http://www.finearts.go.th/nakhonphanomlibrary/parameters/km/item/ฮีตสิบสอง-ประเพณี-12-เดือนอีสาน.
กรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม. (2552). พิธีกรรมและประเพณี. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
โกสุม สายใจ. (2560). พุทธศิลป์กับการจัดการความรู้ Buddhism Art and Knowledge Management.
กิตติพร สัจจะบุตร. (2549). ศึกษาประเพณีในรอบปีและผลกระทบที่เกิดจากการปฏิบัติ ตามประเพณีในรอบปีของชาวไทยมุสลิมอำเภอละงู จังหวัดสตูล. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ ปีที่ 3 ฉบับที่ 1 (กุมภาพันธ์ ? พฤษภาคม 2560).
ชะลูด นิ่มเสมอ. (2539). องค์ประกอบของศิลปะ. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
นุชณีภรณ์ วงษ์กลม. (2555.) การพัฒนาหนังสืออ่านเพิ่มเติม กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาศาสนาและวัฒนธรรม ชุดวัฒนธรรมพื้นบ้านตำนานพื้นเมืองเรื่อง ฮีตสิบสอง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
บ้านจอมยุทธ. (2543). ขนบธรรมเนียม ประเพณี วัฒนธรรม อารยธรรม. เข้าถึงเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2562. เข้าถึงได้จาก https://www.baanjomyut.com.
ประจักษ์ ประภาพิทยากร. (2527). ภาษากับวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ : อักษรเจริญทัศน์.
ประชิด สกุณะพัฒน์. (2546). วัฒนธรรมพื้นบ้านและประเพณีไทย. กรุงเทพฯ : ภูมิปัญญา.
พระยาอนุมานราชธน. (2514). วัฒนธรรมและประเพณีต่างๆ ของไทย. พระนคร : คลังวิทยา.
ร้อยพุบพา. (2549). พุทธศิลป์. เข้าถึงเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2562. เข้าถึงได้จากhttps://www.facebook.com/permalink.php?story
ศรีเลา เกษพรหม. (2538). ประเพณีชีวิตคนเมือง. เชียงใหม่: โรงพิมพ์มิ่งเมือง.
สามารถ มังสัง. (2559). ศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี : มรดกสังคมอันควรอนุรักษ์. เข้าถึงเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2562. เข้าถึงได้จาก https://mgronline.com/daily/detail/9590000049294.
สารานุกรมเสรี. (2556). ประเพณี. เข้าถึงเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2562. เข้าถึงได้จาก https:// th.wikipedia.org/wiki/ประเพณี.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2557). ศิลปะ สุนทรียภาพ กับความเป็นมนุษย์. เข้าถึงเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2562. เข้าถึงได้จาก http://www.thaihealth.or.th.
สำนักงานราชบัณฑิตยสถาน. (2554). บทวิทยุรายการ ?รู้ รัก ภาษาไทย? ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 7.00-7.30 น. เข้าถึงเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2562. เข้าถึงได้จาก https://royin.go.th/?knowledges=ประเพณี-21-เมษายน-2554.
สำนักงานราชบัณฑิตยสถาน. (2555). บทวิทยุรายการ ?รู้ รัก ภาษาไทย? ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 7.00-7.30 น. เข้าถึงเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2562. เข้าถึงได้จาก http://www.royin.go.th/?knowledges=วัฒนธรรม-7-สิงหาคม-2554
สำเนียง เลื่อมใส และคณะ. (2551). สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม 2. กรุงเทพฯ : บริษัท สำนักพิมพ์เอกพันธ์ จำกัด.
อมรรัตน์ เทพกำปนาท. (2552). ความหมายวัฒนธรรม. กลุ่มประชาสัมพันธ์ สำนักงาคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม.
