อุโบสถศีล ชั้นโท
การรักษาอุโบสถศีล เป็นการฝึกจิตใจให้เป็นผู้ใหญ่ในธรรม
แม้ยังเป็นเด็ก หากตั้งใจรักษาอย่างจริงจัง ก็สามารถเป็นคนดีที่โลกต้องการได้
บทที่ 1 ความหมายและความสำคัญของอุโบสถศีล
อุโบสถศีล คือ ศีล 8 ที่พุทธศาสนิกชนถือปฏิบัติเป็นพิเศษใน วันพระ เพื่อฝึกควบคุมตนเองทั้งกาย วาจา และใจ ให้เรียบร้อยบริสุทธิ์ เป็นการ ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น และช่วยให้ห่างไกลจากกิเลส
- ฝึกให้รู้จัก “พอเพียง” และ “พอใจในสิ่งที่จำเป็น”
- ลดความหลงมัวเมาในวัตถุ ความสบาย และความสนุกสนาน
- ทำให้จิตใจสงบ มีสมาธิ และตั้งอยู่ในธรรม
- เป็นการ “พักใจ” จากความวุ่นวายของชีวิตประจำวัน
- เป็นแบบฝึกที่ช่วยนำพาชีวิตไปสู่ทางธรรม
ก่อนพุทธกาล นักบวชนอกศาสนาพุทธจะรวมตัวกันแสดงธรรมในวัน 8 ค่ำ และ 15 ค่ำ
ในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้มีอุโบสถ เพื่อให้พระสงฆ์และฆราวาสได้มีโอกาสเจริญธรรม รักษาศีล และฟังธรรม
มีเรื่องเล่าว่า เศรษฐีคนหนึ่งให้ทุกคนในบ้าน ถือศีลในวันพระ แม้กระทั่งคนรับจ้างจน ๆ ก็ถูกขอให้ถืออุโบสถด้วย ชายผู้นั้นแม้จะไม่รู้จักอุโบสถมาก่อน ก็พยายามรักษาไว้จนถึงแก่ชีวิต ภายหลังได้ เกิดเป็นพระราชา เพราะอานิสงส์จากการถืออุโบสถเพียงครึ่งวัน
👉 แสดงให้เห็นว่า การรักษาอุโบสถศีล แม้เพียงเล็กน้อย ก็มีอานิสงส์มากมาย
คำว่า “อุโบสถ” แปลว่า การเข้าจำหรือการอยู่จำ
หมายถึงการ ตั้งใจรักษาศีลและบำเพ็ญกุศล ในวันพระ เช่น
- สวดมนต์
- ฟังธรรม
- เจริญกรรมฐาน
- ไตรสรณคมน์ (ถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง)
- ศีล 8 (จะเรียนต่อในบทถัดไป)
👉 อุโบสถศีลจึงเป็น “ชุดฝึกฝนจิตใจ” สำหรับผู้ที่อยาก ขัดเกลากิเลสอย่างจริงจัง แม้จะยังเป็นฆราวาสอยู่ก็ตาม
- อุโบสถศีลคือศีล 8 ที่ปฏิบัติในวันพระ
- ช่วยให้จิตใจสงบ ไม่ฟุ้งซ่าน และห่างไกลกิเลส
- การรักษาศีลแม้เพียงเล็กน้อย ก็มีผลดีอย่างยิ่ง
- เหมาะสำหรับทุกคนที่อยากพัฒนาจิตใจให้สูงขึ้น