ธรรม
หลักธรรมของพระพุทธศาสนาเบื้องต้น ตั้งแต่หมวด 2 จนถึงอริยสัจ 4
หลักธรรมของพระพุทธศาสนาเบื้องต้น ตั้งแต่หมวด 2 จนถึงอริยสัจ 4
ธรรมหมวด 3
- พระพุทธเจ้า: ผู้ตรัสรู้เองโดยชอบและสอนผู้อื่น มีพระคุณ 3 ประการ คือ
- ปัญญาคุณ
- บริสุทธิคุณ
- มหากรุณาคุณ
- พระธรรม: คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า (ธรรมและวินัย) แบ่งเป็น ดังนี้คือ
- ปริยัติ
- ปฏิบัติ
- ปฏิเวธ
คุณของพระธรรม คือ รักษาผู้ปฏิบัติไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว
- พระสงฆ์: หมู่ชนผู้ฟังคำสอนแล้วปฏิบัติตาม มี 2 ประเภทคือ
- อริยสงฆ์ = พระสงฆ์ผู้บรรลุมรรคผล
- สมมติสงฆ์ = ภิกษุที่บวชถูกต้องตามวินัย
คุณของพระสงฆ์ คือ ปฏิบัติดีและช่วยสืบทอดศาสนา
- การไม่ทำความชั่ว: เว้นจากทุจริต
- การทำความดี: ประกอบสุจริต
- การทำใจให้ผ่องใส: หมดจดจากเครื่องเศร้าหมอง
- กายทุจริต: ฆ่าสัตว์, ลักทรัพย์, ประพฤติผิดในกาม
- วจีทุจริต: พูดเท็จ, พูดส่อเสียด, พูดคำหยาบ, พูดเพ้อเจ้อ
- มโนทุจริต: โลภอยากได้ของเขา (อภิชฌา), คิดปองร้ายเขา (พยาบาท), เห็นผิดจากคลองธรรม (มิจฉาทิฏฐิ)
ทุจริต 3 นี้ เรียกอีกอย่างว่า "อกุศลกรรมบถ"
- กายสุจริต: ไม่ฆ่าสัตว์, ไม่ลักทรัพย์, ไม่ประพฤติผิดในกาม
- วจีสุจริต: ไม่พูดเท็จ, ไม่พูดส่อเสียด, ไม่พูดคำหยาบ, ไม่พูดเพ้อเจ้อ
- มโนสุจริต: ไม่โลภอยากได้ของเขา (อโลภะ), ไม่พยาบาทปองร้าย (อโทสะ), มีความเห็นชอบ (สัมมาทิฏฐิ).
สุจริต 3 นี้ เรียกอีกอย่างว่า "กุศลกรรมบถ"
- โลภะ: ความอยากได้ในทางทุจริต
- โทสะ: ความคิดประทุษร้าย
- โมหะ: ความหลง ไม่รู้จริง
- อโลภะ: ความไม่อยากได้ในทางทุจริต
- อโทสะ: ความไม่คิดประทุษร้าย
- อโมหะ: ความไม่หลง รู้ตามความเป็นจริง