พุทธประวัติ
เรื่องราวเริ่มต้นของพระพุทธเจ้า ตั้งแต่ประวัติศาสตร์ก่อนตระกูลศากยวงศ์ จนกระทั่งตรัสรู้
พาย้อนกลับไปกว่า 2,600 ปี เพื่อศึกษาชีวิตอันน่าทึ่งของเจ้าชายสิทธัตถะ ผู้ทรงกลายเป็นพระพุทธเจ้า เนื้อหาถูกออกแบบให้เข้าใจง่ายสำหรับนักเรียนชั้นประถม โดยแบ่งเป็น 4 บทหลัก: ภูมิหลังชมพูทวีป: ทำความรู้จักดินแดนต้นกำเนิดพระพุทธศาสนา ระบบวรรณะ และสังคมยุคก่อนพุทธกาล, การประสูติและวัยเด็ก: ศึกษาปาฏิหารย์ครั้งประสูติ การเลี้ยงดูในปราสาท 3 หลัง และการศึกษาศิลปวิทยาต่างๆ, การออกผนวช: ติดตามการตัดสินพระทัยออกผนวช การแสวงหาความจริงจากครูอาจารย์ และการบำเพ็ญทุกรกิริยา, การตรัสรู้: เรียนรู้การผจญมาร การค้นพบอริยสัจ 4 และการประกาศศาสนา วิชานี้ไม่เพียงบอกเล่าเรื่องราวพุทธประวัติ แต่ยังสอดแทรกคำสอนพื้นฐานที่เหมาะสมกับวัย เช่น ความไม่ประมาท ความเพียร และการเห็นคุณค่าของชีวิต โดยใช้ภาษาง่ายๆ
บทที่ 4: การออกผนวชและตรัสรู้
การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าเป็นผลจากการแสวงหาความจริงอย่างยาวนาน ทรงพบว่า "ทางสายกลาง" คือวิธีดับทุกข์ที่แท้จริง ไม่หย่อนไม่ตึงเกินไป
ในคืนวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะมีพระชนมายุ 29 พรรษา เหตุการณ์สำคัญ: ทรงมอบพระขรรค์ให้นายฉันนะ ทรงตัดพระเมาลี (มวยผม) ด้วยพระขรรค์ ทรงเปล่งพระวาจา: "หากยังไม่ได้บรรลุธรรมอันประเสริฐ เราจะไม่กลับมาเป็นเจ้าชายอีก" ทรงครองผ้าเหลืองจากฆฏิการพรหม ทรงเปลี่ยนพระนามเป็น "พระมหาบุรุษ" เส้นทางเสด็จ: ทรงเดินทางไปยังแม่น้ำอโนมา เสด็จต่อไปยังเมืองราชคฤห์
2.1 ศึกษากับอาฬารดาบส กาลามโคตร
สถานที่: กรุงเวสาลี วิชาที่ศึกษา: สมาบัติ 7 ทรงบรรลุถึงชั้น อากิญจัญญายตนะ (ภาวะที่ไม่มีอะไรเลย) แต่ทรงพบว่า "ยังไม่ใช่ทางพ้นทุกข์"2.2 ศึกษากับอุทกดาบส รามบุตร
สถานที่: แคว้นมคธ วิชาที่ศึกษา: สมาบัติ 8 ทรงบรรลุถึงชั้น เนวสัญญานาสัญญายตนะ (ภาวะมีสัญญาก็ไม่ใช่ ไม่มีสัญญาก็ไม่ใช่) แต่ยังไม่พบทางพ้นทุกข์
เมื่อทรงเห็นว่าการศึกษาจากครูอาจารย์ยังไม่นำไปสู่ความหลุดพ้น สถานที่: ตำบลอุรุเวลาเสนานิคม วิธีการบำเพ็ญทุกรกิริยา: ทรงอดอาหาร จนพระวรกายซูบผอม ทรงกลั้นลมหายใจ ทรงนั่งเผากายกลางแดด ผลที่เกิดขึ้น: พระวรกายอ่อนเพลียจนแทบสิ้นพระชนม์ ทรงพบว่า "การทรมานกายไม่ใช่ทางพ้นทุกข์"
นางสุชาดานำข้าวมธุปายาสมาถวาย ทรงรับนมข้าวและกลับมาบำรุงพระวรกาย ปัญจวัคคีย์ (เพื่อนนักบวช 5 คน) ลาออกเพราะคิดว่าทรงละความเพียร
ในคืนวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 ก่อนพุทธศักราช 45 ปี
5.1 การผจญมาร
พญามารส่งเสนามารมาขัดขวาง ทรงเรียกพระแม่ธรณีมาเป็นพยาน ทรงชนะมารด้วยบารมี 10 ทัศ5.2 การบรรลุธรรม
ยามแรก (18.00-22.00 น.): ทรงบรรลุ ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ (ระลึกชาติได้) ยามสอง (22.00-02.00 น.): ทรงบรรลุ จุตูปปาตญาณ (รู้การเกิด-ตายของสัตว์ทั้งหลาย) ยามสาม (02.00-06.00 น.): ทรงบรรลุ อาสวักขยญาณ (รู้วิธีดับทุกข์)5.3 การค้นพบอริยสัจ 4
ทุกข์: ความไม่สบายกายไม่สบายใจ สมุทัย: เหตุให้เกิดทุกข์ (ตัณหา) นิโรธ: ความดับทุกข์ มรรค: ทางปฏิบัติเพื่อดับทุกข์ (มีองค์ 8)ทรงได้รับการขนานพระนามใหม่ว่า "พระสัมมาสัมพุทธเจ้า" ทรงประกาศว่า: "เราเป็นผู้ตื่นแล้ว จากความหลับคืออวิชชา" ทรงมีพระชนมายุ 35 พรรษาเมื่อตรัสรู้