เรื่องราวเริ่มต้นของพระพุทธเจ้า ตั้งแต่ประวัติศาสตร์ก่อนตระกูลศากยวงศ์ จนกระทั่งตรัสรู้
พาย้อนกลับไปกว่า 2,600 ปี เพื่อศึกษาชีวิตอันน่าทึ่งของเจ้าชายสิทธัตถะ ผู้ทรงกลายเป็นพระพุทธเจ้า เนื้อหาถูกออกแบบให้เข้าใจง่ายสำหรับนักเรียนชั้นประถม โดยแบ่งเป็น 4 บทหลัก: ภูมิหลังชมพูทวีป: ทำความรู้จักดินแดนต้นกำเนิดพระพุทธศาสนา ระบบวรรณะ และสังคมยุคก่อนพุทธกาล, การประสูติและวัยเด็ก: ศึกษาปาฏิหารย์ครั้งประสูติ การเลี้ยงดูในปราสาท 3 หลัง และการศึกษาศิลปวิทยาต่างๆ, การออกผนวช: ติดตามการตัดสินพระทัยออกผนวช การแสวงหาความจริงจากครูอาจารย์ และการบำเพ็ญทุกรกิริยา, การตรัสรู้: เรียนรู้การผจญมาร การค้นพบอริยสัจ 4 และการประกาศศาสนา วิชานี้ไม่เพียงบอกเล่าเรื่องราวพุทธประวัติ แต่ยังสอดแทรกคำสอนพื้นฐานที่เหมาะสมกับวัย เช่น ความไม่ประมาท ความเพียร และการเห็นคุณค่าของชีวิต โดยใช้ภาษาง่ายๆ
การประสูติของเจ้าชายสิทธัตถะเต็มไปด้วยปาฏิหารย์และลางบอกเหตุว่า พระองค์จะทรงเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในโลก ต่อไปพระองค์จะเติบโตและเสด็จออกผนวช เพื่อค้นหาความจริงของชีวิต
กรุงกบิลพัสดุ์ เป็นเมืองหลวงของแคว้นสักกะ ตั้งอยู่ทางเหนือของชมพูทวีป (ปัจจุบันอยู่ในประเทศเนปาล)
ศากยวงศ์ คือราชวงศ์ของเจ้าชายสิทธัตถะ มีพระเจ้าโอกกากราชเป็นต้นวงศ์
พระเจ้าโอกกากราชมีพระโอรส 4 พระองค์ และพระธิดา 5 พระองค์พระโอรสทั้ง 4 ทรงสร้างเมืองใหม่ชื่อ กบิลพัสดุ์ เพื่อเป็นราชธานี
พระเจ้าสุทโธทนะ (พระราชบิดา) ทรงอภิเษกสมรสกับ พระนางสิริมหามายา (พระราชมารดา)
พระนางสิริมหามายาเป็นพระราชธิดาของพระเจ้าอัญชนะแห่งกรุงเทวทหะพระนางสิริมหามายาทรงพระสุบินนิมิตว่า ช้างเผือกถือดอกบัวขาว เข้าไปในพระครรภ์
โหรทำนายว่า พระโอรสจะทรงเป็น มหาบุรุษ:
ถ้าอยู่ครองฆราวาส จะเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ถ้าออกบวช จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าวันเวลา: ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 (วันวิสาขบูชา) ก่อนพุทธศักราช 80 ปี
สถานที่: สวนลุมพินีวัน (ปัจจุบันอยู่ในประเทศเนปาล) ขณะเสด็จไปกรุงเทวทหะ พระนางทรงหยุดพักใต้ต้นสาละ และประสูติพระโอรสโดยยืนจับกิ่งไม้เจ้าชายทรงเดินได้ 7 ก้าว และเปล่ง อาสภิวาจา (คำประกาศ) ว่า:
"เราเป็นเลิศในโลก เราเป็นผู้ประเสริฐที่สุด ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย"
เงาต้นสาละไม่เคลื่อนตามดวงอาทิตย์ (ปกป้องเจ้าชายจากแดด) มีน้ำพุร้อนและน้ำเย็นไหลมาจากดินเพื่อสรงพระกาย
สิทธัตถะ แปลว่า "ผู้มีความปรารถนาสำเร็จ"
โคตมะ ตามชื่อตระกูล (ศากยะ)
พระนางสิริมหามายาสิ้นพระชนม์เมื่อเจ้าชายมีพระชนมายุ 7 วัน
พระนางปชาบดีโคตมี (พระน้านาง) ทรงเลี้ยงดูเจ้าชายแทน